Om een Rookvrije Generatie te bereiken, zijn de komende tijd de volgende maatregelen essentieel:

• Een meerjarenplan met jaarlijkse accijnsverhogingen van minimaal 10% op tabak, het verkleinen van de accijnskloof tussen sigaretten en andere tabaksproducten en invoering van een verbruiksbelasting op e-sigaretten.
• Een vergunningstelsel voor tabaksverkoop. Dit is dé manier om de vermindering van het aantal tabaksverkooppunten goed aan te pakken. Een vergunningstelsel is namelijk het enige middel waarmee echt controle kan worden gehouden op het aantal en de plaatsing van tabaksverkooppunten.
• Het sneller afbouwen van de tabaksverkoop naar alleen tabaksspeciaalzaken. Het kabinet heeft eerder aangegeven de verkoop bij tankstations en gemakszaken pas ná 2030 te staken. Dat kan en moet veel eerder.
• Verdere maatregelen om vapen (en gebruik van andere alternatieve producten) tegen te gaan, zoals neutrale verpakkingen voor deze producten en eisen aan het uiterlijk van deze producten zelf. Het smaakjesverbod voor e-sigaretten dat volgend jaar ingaat is in deze categorie een hele mooie stap. Teleurstellend is echter dat bovenop de reeds opgelopen vertraging van de ingangstermijn nu ook de uitverkooptermijn 3 maanden langer duurt dan eerder aangekondigd.
• Het uitbreiden van het rookverbod naar terrassen en auto’s waarin kinderen zitten.
• Het voortzetten van meerjaarlijkse massamediacampagnes vanuit de overheid gericht op stoppen met roken en schadelijkheid.
• Inzet op goede en toegankelijke ondersteuning bij stoppen met roken.
• Het verhogen van de minimumleeftijd voor tabaksverkoop, al dan niet via invoering van een generatiegebonden verkoopverbod zoals de Nieuw-Zeelandse regering voorstaat.
• Het aanpakken van rookaccessoires, zoals smaakdruppels en filters met een smaakje waarmee huidige maatregelen worden omzeild omdat deze buiten de bestaande regelgeving vallen.